मी 'सोमनाथ ठाकरे' बोलतोय

'सोमनाथ' तू गेलाय कामातून
'ठाकरे' काढून टाक नावातून
पोकळ झालायेस तनामनातून
हवा राहिलीये फक्त दाटून
नशीब गेलय फाटून
झालायेस आता कार्टून
आतल्या जखमा दाखवणार कुठून
तर व्यक्त होतायेत त्या कवी मनातून

सोमनाऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽथ जागा हो

अरे जन्म घेतलायेस शिवाजीच्या मातीतून
सुख दुखं काय येतंच राहतील एका पाठून
पण तूच खचलास मनातून
तर अपेक्षा करायच्या कुणाकडून
बगत रहावस वाटतं तुझ्याकडे हसून
जखमा ठिव झाकून
मोकळा कर श्वास उरातून
तरच वाचशील या मंदीच्या पुरातून
आत्मविश्वास ठेव फक्त दाटून
मराठ्यांचं रक्त आहेच नसानसातून
वाट बघ कितीही नशीब जात नाही कधी कुणाला चाटून
ते बनवावं लागतं स्वताच्या कष्टातून
जसं उभं केलं स्वराज्य महाराजांनी शून्यातून
वेळ गेलेली नसतेच कधी कुणाच्या हातातून
जिद्द असेल मनातून, तर सोनं पिकतच कि मातीतून
काम केलय मी घोड्याला पाण्यापाशी सोडून
आता तूच ठरवायचं पाणी पियाचं
कि किडे निवडायचे पाण्यातून
कि परत म्हणायचं 'सोमनाथ' गेलाय कामातून

कवी- सोमनाथ ठाकरे